Artık silahla/külahla ve de sanal para ve rakam üretimiyle, büyük haritayla falan değil; somut ve akıllı önerilerde bulunarak, herkesin mutluluğunu ve barışı düşünerek büyük devlet olunuyor.
İşte örnek:
Himalayalarda, coğrafi bakımdan küçük bir ülke olan büyük Bhutan Krallığı. Orijinal adı "Druk Yul/ འབྲུགཡུལ་". Bu ülke, Birleşmiş Milletler'de (BM) bir öneride bulundu...
Bhutan'ın önerisiyle BM, şöyle bir karar aldı:
"Ülkelerin zenginliğini ölçmek için kullanılan faktörlere, 'Mutluluk' faktörü de eklenmelidir."
Oradan devamla BM'den şöyle bir karar çıktı:
Halkların "Mutluğu(nu) sağlamak, en temel insani hedeflerden biridir."
Bhutan, bir "Gayrı Safi Milli Mutluluk Kavramı" oluşturulmasını önerdi.
Öneri hem kabul eildi, hem de Fransa Cumhurbaşkanı Sarkozy ve Nobel ödüllü ekonomist Stieglitz tarafından benimsendi. (Bkz. Milliyet, 5.10.11)
Asıl zenginlik, mutluluktur. Veya: Mutluluk, asıl zenginliktir.
Toplumların mutluluğun, böyle ölçümlerde bir numaralı kıstas olması yolunda önemli bir ilk adımdır. Tabii burada o mutluluğu da tarif etmemiz gerekiyor.
Toplumların mutluluğu; yaratıcı bir özgürlük ve barışın hüküm sürdüğü, herkese eşit davranan hızlı bir adalet sisteminin işlediği, güvenceli bir yaşamla ve sanatsal/spiritüel yükselişe açık bir sosyal sistemle kurulabilir. Tabbi ki özü ruhsal bir yükselişle ilgilidir.
(Bunları daha -çok konuşacağız elbette...)
Yaşasın büyük Bhutan, yaşasın Druk Yul!
